ನೀವು ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿಮಾನದ ಪೈಲಟ್ ಕೆಲವು ಸಲ, ‘ಇನ್ನು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಗುತ್ತೇವೆ, ಆದರೆ ಅದು ಏರ್ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಅನುಮತಿ ನೀಡುವುದನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ವಿಮಾನಗಳ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಸ್ತಿಯಿದ್ದರೆ ವಿಳಂಬವಾಗಬಹುದು’ ಎಂದು ಹೇಳುವುದನ್ನು ಕೇಳಿರಬಹುದು. ಆಗ ನಿಮ್ಮ ವಿಮಾನವು, ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಮಾಡಲು ಅನುಮತಿ ಸಿಗುವ ತನಕ, ತನ್ನ ಪಾಳಿ ಬರುವ ತನಕ, ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಮೇಲೆ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.

ಇದನ್ನು ‘ಹೋಲ್ಡಿಂಗ್ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್’ ಅಂತಾರೆ. ಹೋಲ್ಡಿಂಗ್ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್ ಎನ್ನುವುದು ವಿಮಾನ ವೊಂದು ತನ್ನ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ಸಿಗುವವರೆಗೆ ಕಾಯಲು ಬಳಸುವ ಒಂದು ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ, ರೇಸ್‌ಟ್ರಾಕ್ ಆಕಾರದ ಹಾರಾಟದ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಿಮಾನಗಳ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಅನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಅಥವಾ ವಿಳಂಬವಾದಾಗ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಇದು ಹೇಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ? ಹೋಲ್ಡಿಂಗ್ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್ ಕೆಲವು ಪ್ರಮಾಣಿತ ತಿರುವುಗಳು ಮತ್ತು ಹಂತಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ವಿಮಾನವು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾವಿಗೇಷನಲ್ ಫಿಕ್ಸ್ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, VOR ಅಥವಾ ವೇಪಾಯಿಂಟ್) ಕಡೆಗೆ ಹಾರುತ್ತದೆ. ಫಿಕ್ಸ್ ತಲುಪಿದ ನಂತರ, ಅದು 180 ಡಿಗ್ರಿ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ‘ಇನ್‌ಬೌಂಡ್ ಲೆಗ್’ ಅಂತಾರೆ.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ದುರಂತದಿಂದ ಕಲಿತ ಪಾಠ

ನಂತರ, ಅದು ಮುಂದಿನ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಹಾರುತ್ತದೆ. ನಂತರ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ 180 ಡಿಗ್ರಿ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಫಿಕ್ಸ್ ಕಡೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಔಟ್‌ಬೌಂಡ್ ಲೆಗ್ ಅಂತಾರೆ. ಈ ಚಕ್ರವು ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಮುಂದಿನ ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ಸಿಗುವವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಬಲ ತಿರುವುಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಾಯುಪ್ರದೇಶದ ವರ್ಗದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಎತ್ತರ ಮತ್ತು ವೇಗಗಳಲ್ಲಿ ಹಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿಮಾನಗಳ ನಡುವೆ ಸರಿಯಾದ ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಭಾರಿ ಟ್ರಾಫಿಕ್, ಪ್ರತಿಕೂಲ ಹವಾಮಾನ ಅಥವಾ ವಿಳಂಬಗಳಿದ್ದಾಗ ಇದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ವಿವಿಧ ಎತ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ವಿಮಾನದ ವೇಗ ಮತ್ತು ಹೋಲ್ಡಿಂಗ್ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್ ಮಾದರಿಗಳು ಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ವಿಮಾನವು ಯಾವ ದಿಕ್ಕಿನಿಂದ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಹೋಲ್ಡಿಂಗ್ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್‌ಗೆ ನೇರ (direct), ಸಮಾನಾಂತರ (parallel) ಅಥವಾ ಡ್ರಾಪ್ (teardrop) ಪ್ರವೇಶಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಪೈಲಟ್ ಗಳಿಗೆ 14 ಸಾವಿರ ಅಡಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಇನ್‌ಬೌಂಡ್ ಲೆಗ್ ಅನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಒಂದು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಲು ತರಬೇತಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. 14 ಸಾವಿರ ಅಡಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಈ ಸಮಯವು 1.5 ನಿಮಿಷಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಹೆಚ್ಚು ಜನನಿಬಿಡ ವಾಯು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕಿನ ಜೆಎಫ್‌ ಕೆ, ಲಂಡನ್ ಹೀಥ್ರೂ) ಒಂದೇ ಫಿಕ್ಸ್ ಮೇಲೆ ವಿವಿಧ ಎತ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ವಿಮಾನಗಳು ಹೋಲ್ಡಿಂಗ್ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ‘ಸ್ಟ್ಯಾಕ್’ ಅಂತಾರೆ. ಇದು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಮ್! ಹಾಗಂತ, ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ವಿಮಾನಗಳ ದಟ್ಟಣೆಯಿಂದಾಗಿ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಮ್ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿಮಾನ ಹಾರಾಟದ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ವಿಳಂಬಗಳು ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆ. ರಸ್ತೆಗಳ ಮೇಲಿನಂತೆ ವಿಮಾನಗಳು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಒಂದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ನಿಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ವಿಮಾನಯಾನದಲ್ಲಿನ ದಟ್ಟಣೆಯನ್ನು ‘ಏರ್ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್’ ( ATC ) ಎಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿಮಾನಗಳ ನಡುವೆ ಸುರಕ್ಷಿತ ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಯ್ದು‌ಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ವಿಮಾನಗಳ ಟೇಕಾಫ್ ಮತ್ತು ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದಟ್ಟಣೆ ಉಂಟಾದಾಗ ಒಂದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿಮಾನಗಳು ಬಂದರೆ, ಅವುಗಳು ಸರದಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಗಳ ನಡುವಿನ ವಾಯುಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿಮಾನಗಳ ಹಾರಾಟವಿದ್ದರೆ, ಅಲ್ಲಿಯೂ ದಟ್ಟಣೆ ಉಂಟಾಗಬಹುದು. ಇಂಥ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಎಟಿಸಿ ವಿಮಾನಗಳ ವೇಗವನ್ನು ಸರಿಹೊಂದಿಸಲು ಅಥವಾ ಬೇರೆ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಕಳುಹಿಸಲು ಪೈಲಟ್‌ಗಳಿಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಕೆಟ್ಟ ಹವಾಮಾನದಿಂದಾಗಿ ವಿಮಾನಗಳ ಹಾರಾಟವನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವಿಳಂಬ ಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೂಡ ದಟ್ಟಣೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.