ವಿಮಾನದ ಟೈರುಗಳಲ್ಲಿ ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಬಳಸುವುದೇಕೆ?

ವೈಮಾನಿಕ ಉದ್ಯಮವು, ಉನ್ನತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಆಧರಿತ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷತೆಗೆ ವಿಶೇಷ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವ ಪ್ರಪಂಚದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಇಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷತೆ ಎರಡೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತವೆ. ವಿಮಾನದ ಟೈರುಗಳನ್ನೇ ಗಮನಿಸೋಣ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಾಳಿಯ ಬದಲು ನೈಟ್ರೋಜನ್ ( Nitrogen) ಅನಿಲವನ್ನು ತುಂಬಲಾಗುತ್ತದೆ.

ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಅನ್ನೇ ಬಳಸುವುದೇಕೆ? ಅದರ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಏನು? ಗಾಳಿಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ತೊಂದರೆಗಳೇನು? ಮತ್ತು ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಬಳಕೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಏನು ಲಾಭವಾಗುತ್ತದೆ? ಇದಕ್ಕೆ ಹಲವು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ, ತಾಂತ್ರಿಕ ಹಾಗೂ ಭದ್ರತಾ ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ವಿಮಾನಗಳ ಟೈರುಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ವಾಹನಗಳ ಟೈರುಗಳಿಗಿಂತ ತುಂಬಾ ಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ. ಅವನ್ನು ಬಹುಮಟ್ಟಿನ ರಬ್ಬರ್ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಪದರಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವು ಗಂಟೆಗೆ ಸುಮಾರು 200 ಮೈಲು (322 ಕಿ.ಮೀ./ಗಂಟೆ) ವೇಗದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತವೆ. ತೀವ್ರವಾದ ಶಾಕ್, ಉಷ್ಣತೆಯ ಬದಲಾವಣೆ ಮತ್ತು ಭಾರಿ ತೂಕವನ್ನು ಅವು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬೋಯಿಂಗ್ 747 ವಿಮಾನಿನ ಪ್ರತಿ ಟೈರು ತಲಾ 30 ಟನ್‌ಗಳಷ್ಟು ತೂಕವನ್ನು ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲದು.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಮುಂಭಾಗದ ಆಸನಗಳು ಸುರಕ್ಷಿತವೇ ?

ಇಂಥ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಟೈರುಗಳು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕಾದರೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬುವ ಅನಿಲವೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿರಬೇಕು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ಉಸಿರಾಡುವ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಮುಖ ಅನಿಲಗಳೆಂದರೆ, ನೈಟ್ರೋಜನ್ (ಶೇ.78), ಆಕ್ಸಿಜನ್ (ಶೇ.21) ಹಾಗೂ ಇತರ ಅನಿಲಗಳು (ಕಾರ್ಬನ್ ಡೈಆಕ್ಸೈಡ್- ಶೇ.1). ಆದರೆ, ಈ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಆಕ್ಸಿಜನ್ ಟೈರುಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಲು ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ.

ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅಗ್ನಿಗೆ ಆಹಾರದಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಬಿಸಿ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಶಾಖಕ್ಕೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತದೆ. ಅದರ ಬದಲು ಶುದ್ಧ ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಅನಿಲವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು ತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಹಾಗೂ ಸುರಕ್ಷತೆ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಕ್ಷೇಮ ಎಂಬುದು ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ. ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಅನಿಲದ ವಿಶೇಷ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಇದುವರೆಗೆ ವಿಮಾನ ಉದ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಅವಿಭಾಜ್ಯವಾಗಿಸಿವೆ.

ಗಾಳಿಯ ತಾಪಮಾನದಿಂದಾಗಿ ಆವರ್ತಿತವಾಗಿ ವಿಸ್ತಾರ ಮತ್ತು ಸಂಕುಚನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ನೈಟ್ರೋಜನ್, ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕ ಅನಿಲವಾಗಿದ್ದು, ತಾಪಮಾನ ಹೆಚ್ಚಿದರೂ ಕಡಿಮೆಯಾದರೂ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅದರ ಒತ್ತಡದ ಬದಲಾವಣೆ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಟೈರಿನಲ್ಲಿ ಆಮ್ಲಜನಕ ಇಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ ಬೆಂಕಿಯ ಅಪಾಯ ಕಡಿಮೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಆಕ್ಸಿಜನ್ ಇರುವುದರಿಂದ ಟೈರು ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟರೂ ಬೆಂಕಿಯ ಸಂಭವ ಹೆಚ್ಚು. ನೈಟ್ರೋಜನ್ ರಾಸಾಯನಿಕವಾಗಿ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ಅನಿಲ ( inert gas) ಆಗಿದ್ದು, ಬೆಂಕಿಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ತೇವಾಂಶವು ಟೈರ್ ಒಳಗೆ ಸಂಗ್ರಹವಾಗುತ್ತದೆ.

ಇದು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಟೈರ್ ಒಳಗಿನ ಪದರಗಳ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಬಹುದು. ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಹೈಡ್ರಸ್ಕೋಪಿಕ್ ಅಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ (ತೇವಾಂಶವನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸದಿರುವುದರಿಂದ), ಟೈರುಗಳ ಆಯುಷ್ಯ ವೃದ್ಧಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಿಮಾನವು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವಾಗ, ಟೈರುಗಳ ಉಷ್ಣಾಂಶ ತಕ್ಷಣ 250 ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ತುಸು ಹೆಚ್ಚಾಗಬಹುದು.

ಹಠಾತ್ ವೇಗದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಉಂಟಾಗುವ ಘರ್ಷಣೆ ಟೈರಿಗೆ ಶಾಕ್ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇಂಥ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಾಳಿ ಇದ್ದರೆ ಅದು ವಿಸ್ತಾರವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಟೈರ್ ಒತ್ತಡ ಅತಿಯಾದ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಏರಬಹುದು. ಇದರಿಂದ ಟೈರು ಸ್ಫೋಟವಾಗಬಹುದು. ನೈಟ್ರೋಜನ್‌ನ ಗುಣ ಈ ಒತ್ತಡ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಗರಿಕ ವಿಮಾನ ಸಂಸ್ಥೆ (ICAO), ಫೆಡರಲ್ ಏವಿಯೇಷನ್ ಆಡಳಿತ (FAA) ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ವಿಮಾನ ಟೈರುಗಳಲ್ಲಿ ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಬಳಸಲೇಬೇಕು ಎಂಬ ಷರತ್ತನ್ನು ವಿಧಿಸಿವೆ.

ವಿಮಾನ ಹ್ಯಾಂಗರಿನಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಗ್ರೌಂಡ್ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಶುದ್ಧ ಗ್ಯಾಸ್ ಸಿಲಿಂಡರ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ಮೂಲಕ ಟೈರುಗಳನ್ನು ಪೂರ್ವ ಪರೀಕ್ಷೆಗೊಳಪಡಿಸಿ, ಯಾವುದೇ ಬಿರುಕು ಅಥವಾ ಲೀಕ್ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಳಿಕ ಶುದ್ಧ ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಅನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ತುಂಬಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಡ್ಯೂಯಲ್ ಇನ್ಲೇಷನ್ ಸಿಸ್ಟಂ ಬಳಸಿ, ಮೊದಲಿಗೆ ಗಾಳಿಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿ ನಂತರ ನೈಟ್ರೋಜನ್ ತುಂಬುತ್ತಾರೆ.