ಜಪಾನಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಪುಷ್ಪಾಲಂಕಾರ ಕಲೆ

ಜಪಾನಿನ ಒಂದು ಕಲೆ ಭಾರತದಲ್ಲೂ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದು ಇಕೆಬಾನ. ಜಪಾನಿನ ‘ಪುಷ್ಪಾಲಂಕಾರ ಕಲೆ’ (ಇಕೆಬಾನ) ಜಪಾನ್ ಮತ್ತು ಭಾರತ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಅದು ವ್ಯಾಪಿಸದ ಜಗತ್ತಿನ ದೇಶ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಜಾಗತಿಕರಣಕ್ಕೆ ಜಪಾನ್ ನೀಡಿದ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಕಾಣಿಕೆ ಅಂದ್ರೆ ಇಕೆಬಾನ. ‘ಜೀವಂತ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಇಡುವುದು’ ಅಥವಾ ’ಹೂವುಗಳಿಗೆ ಜೀವ ನೀಡುವುದು’ ಅಂದ್ರೆ ಇಕೆಬಾನ ಎಂದು ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ ಹೇಳಬಹುದು. ಇದು ಜಪಾನಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಪುಷ್ಪಾಲಂಕಾರ ಕಲೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿ, ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಆಳವಾದ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರವಾಗಿದೆ. ಇಕೆಬಾನ ಕಲೆಯು ಸುಮಾರು ಆರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ಆಗಮನದೊಂದಿಗೆ ಜಪಾನಿಗೆ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು.

ಬೌದ್ಧ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ, ಬುದ್ಧನಿಗೆ ಮತ್ತು ದೇವರಿಗೆ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವುದು ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಈ ಹೂವಿನ ಜೋಡಣೆಗಳು ಸರಳವಾಗಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ, ಅವು ಹೆಚ್ಚು ಸಂಕೀರ್ಣ ಮತ್ತು ವಿಧ್ಯುಕ್ತ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡವು. ಕಾಮಕುರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ (1185-1333), ಸಮುರಾಯ್‌ಗಳ ಪ್ರಭಾವದಿಂದಾಗಿ ಇಕೆಬಾನ ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು.

ಹದಿನೈದನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಕಲೆಯು ಹೆಚ್ಚು ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ಬಂದಿತು ಮತ್ತು ಮುರೋಮಾಚಿ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ (1336-1573), ಇಕೆಬಾನ ಕಲಿಸುವ ಶಾಲೆಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡವು. ಇಕೆಬಾನ ಕಲಿಸುವ ಪ್ರಮುಖ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಇಕೆನೋಬೋ (Ikenobo) ಶಾಲೆ, ಹದಿನೈದನೇ ಶತಮಾನ ದಲ್ಲಿ ಕ್ಯೋಟೋದ ದೇವಾಲಯವೊಂದರಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಇದು ಇಂದಿಗೂ ಇಕೆಬಾನದ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಶಾಲೆಯಾಗಿದೆ. ಇಡೋ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ (1603-1868), ಇಕೆಬಾನ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ನಡುವೆಯೂ ಜನಪ್ರಿಯವಾಯಿತು.

ಅನೇಕ ಹೊಸ ಶೈಲಿಗಳು ಮತ್ತು ಶಾಲೆಗಳು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದವು ಮತ್ತು ಇದು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಶಿಕ್ಷಣದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಯಿತು. ಇಕೆಬಾನ ಕಲೆಯು ಕೆಲವು ಮೂಲಭೂತ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ಇಕೆಬಾನದಲ್ಲಿ, ಹೂವುಗಳ ನಡುವಿನ ಖಾಲಿ ಜಾಗವು ಹೂವುಗಳಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದು ಜಾಗ ಮತ್ತು ವಸ್ತುಗಳ ನಡುವಿನ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಇಕೆಬಾನದಲ್ಲಿ ಸಮ್ಮಿತಿಗೆ ಬದಲಾಗಿ ಅಸಮರೂಪತೆಗೆ ಒತ್ತು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿನ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಅಸಮತೋಲನವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ನೈಜವಾದ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಇಕೆಬಾನವು ಪ್ರಕೃತಿಯ ತಾತ್ಕಾಲಿಕತೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತದೆ. ಹೂವುಗಳು, ಎಲೆಗಳು ತಮ್ಮ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಒಣಗುತ್ತವೆ.

ಈ ಕಲೆಯು ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಪ್ರತಿ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೂ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಕಾಣುವಂತೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇಕೆಬಾನದಲ್ಲಿ ಹಲವು ವಿಭಿನ್ನ ಶೈಲಿಗಳಿದ್ದು, ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟ ನಿಯಮ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ಶೈಲಿಗಳೆಂದರೆ ರಿಕ್ಕಾ, ಶೋಕಾ, ನಾಗೇರಿ, ಮೊರಿಬಾನ, ಜಿವುಕಾ. ಇಕೆಬಾನದಲ್ಲಿ ಬಳಸುವ ಸಸ್ಯ ವಸ್ತುಗಳು ಕೇವಲ ಹೂವುಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ಶಾಖೆಗಳು, ಎಲೆಗಳು, ಹುಲ್ಲುಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಒಣಗಿದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸಹ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿ ವಸ್ತುವನ್ನು ಅದರ ಆಕಾರ, ಬಣ್ಣ, ವಿನ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಸಾಂಕೇತಿಕ ಅರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಋತುಮಾನಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವುದು ಸಹ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗ. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಗತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇಕೆಬಾನ ಕಲಿಯುವುದು ಮತ್ತು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಸೃಜನಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆಯಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಜತೆಗೆ ಶಿಸ್ತು, ತಾಳ್ಮೆ ಮತ್ತು ಏಕಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಬದುಕುವ, ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಆಚರಿಸುವ ಮತ್ತು ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿ ಕಾಣುವ ಜಪಾನೀ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.